大唐：李世民求我出山
大唐：李世民求我出山最新章节：
关键是，对方还不是至尊强者，修为才大圆满境界，这让摩柯古神越发的感觉到耻辱！
熊山所化剑虹面对如此声势，速度却是丝毫不减，大有与之拼死一搏之感
终于他明白了，熊女之血独特之处，简直堪称逆天
法远道人还在中条山福地外感叹之时，此时的李绩已经快要抵达心目中的圣地——轩辕城
她把水杯放到茶几上，这才再度开口，只不过已经转移了话题
他知道师父出手了，不然自己这次就危险了，木千城刚刚的剑气太过强大，他都没有把握接下里
同一时间，整个铭文祭坛上金光也随即消失
他突然问“四根木头”道：“那告诉我，还有谁知道今晚的决斗地点？给他们打电话，快！”
眼珠子一转道：“嘻嘻，舅舅您不是有乾坤法器么？还要我做什么，是吧，啊我突然想起来祖奶奶还在找我
随即不见奇摩子做什么，金色火把和周围的火焰灵光一闪尽数消失，周围的一切顿时恢复正常
大唐：李世民求我出山解读：
guān jiàn shì ， duì fāng hái bú shì zhì zūn qiáng zhě ， xiū wèi cái dà yuán mǎn jìng jiè ， zhè ràng mó kē gǔ shén yuè fā de gǎn jué dào chǐ rǔ ！
xióng shān suǒ huà jiàn hóng miàn duì rú cǐ shēng shì ， sù dù què shì sī háo bù jiǎn ， dà yǒu yǔ zhī pīn sǐ yī bó zhī gǎn
zhōng yú tā míng bái le ， xióng nǚ zhī xuè dú tè zhī chù ， jiǎn zhí kān chēng nì tiān
fǎ yuǎn dào rén hái zài zhōng tiáo shān fú dì wài gǎn tàn zhī shí ， cǐ shí de lǐ jì yǐ jīng kuài yào dǐ dá xīn mù zhōng de shèng dì —— xuān yuán chéng
tā bǎ shuǐ bēi fàng dào chá jī shàng ， zhè cái zài dù kāi kǒu ， zhǐ bù guò yǐ jīng zhuǎn yí le huà tí
tā zhī dào shī fù chū shǒu le ， bù rán zì jǐ zhè cì jiù wēi xiǎn le ， mù qiān chéng gāng gāng de jiàn qì tài guò qiáng dà ， tā dōu méi yǒu bǎ wò jiē xià lǐ
tóng yī shí jiān ， zhěng gè míng wén jì tán shàng jīn guāng yě suí jí xiāo shī
tā tū rán wèn “ sì gēn mù tou ” dào ：“ nà gào sù wǒ ， hái yǒu shuí zhī dào jīn wǎn de jué dòu dì diǎn ？ gěi tā men dǎ diàn huà ， kuài ！”
yǎn zhū zi yī zhuǎn dào ：“ xī xī ， jiù jiù nín bú shì yǒu qián kūn fǎ qì me ？ hái yào wǒ zuò shén me ， shì ba ， a wǒ tū rán xiǎng qǐ lái zǔ nǎi nǎi hái zài zhǎo wǒ
suí jí bú jiàn qí mó zi zuò shén me ， jīn sè huǒ bǎ hé zhōu wéi de huǒ yàn líng guāng yī shǎn jìn shù xiāo shī ， zhōu wéi de yī qiè dùn shí huī fù zhèng cháng
